Tata. <br>Uśmiecha się, a mnie dławi wstyd, żal. Żeby można było cofnąć czas! <br>- To przeze mnie. Tylko przeze mnie. Tak okropnie mi głupio - szepnęłam hamując łzy. <br><br>- Tak. Przez ciebie - powiedział poważnie. <br><br>Zamarłam. <br>- Przez ciebie wiem, kim jestem. Że jestem. Przedtem życie było grą, tylko grą... a teraz jest. Przez ciebie. <br>Fala radości zmywa żal. <br>- ...Kocham. Kocham ciebie. <br>Powiedziałam to pierwszy raz w życiu. Tak wyraźnie. Jak przysięgę. <br> Więc trzeba było przejść przez piekło, żeby mieć ciebie, być z tobą, kochać ciebie! <br>Topimy w sobie nieprzytomne oczy już się ramiona splatają skronie policzki wargi wibracje prądy drżenia nagość obezwładniona żarem bezbronna prężność