wojsk rosyjskiego Frontu Zachodniego. Jak podkreśla Tadeusz Krząstek:<br><br>&lt;page nr=82&gt;<br><br>&lt;q&gt;"&lt;gap&gt; Obaj dowódcy na podstawie analizy rozwoju sytuacji operacyjnej na froncie starali się w korzystny dla siebie sposób wykorzystać błędy przeciwnika. Jedna i druga strona decydowała o rozpoczęciu działań podobnie &lt;gap&gt;"&lt;/&gt;.<br>Zatwierdzony przez Kamieniewa 9 sierpnia plan Tuchaczewskiego przewidywał możliwość całkowitego rozbicia wojsk polskiego Frontu Północno-Wschodniego gen. Józefa Hallera, 5 Armii gen. Władysława Sikorskiego, 1 Armii gen. Franciszka Latinika (dowodził nią od 5 sierpnia 1920 r.) i 2 Armii gen. Kazimierza Raszewskiego, a od 11 sierpnia 1920 r. - gen. Bolesława Roji.<br>Wczesnym rankiem 10 sierpnia, Michaił N. Tuchaczewski na podstawie wspomnianego planu wydał dyrektywę