daje możność intensywnego <br>życia uczuciowego i czas do refleksji". Zawodziński pisał to w rzetelnym studium <br>poświęconym poetkom dwudziestolecia, nie miał zamiaru w jakiejkolwiek mierze <br>dyskredytować twórczości najwybitniejszej z nich. Konstatacja ta wynika z opisu <br>zjawiska, jakim była poezja Pawlikowskiej, nie zaś oceny jej postawy z punktu <br>widzenia jakiegoś systemu wartości. Istotnie, świat poezji autorki Niebieskich <br>migdałów różnił się zasadniczo od wszystkiego, co uważano u nas za ważne i zasługujące <br>na utrwalenie w słowie. Najbliższą jej tradycją mogłaby być poezja dworska z <br>epoki baroku, a ta nie miała w Polsce zbyt wysokich notowań, przeciwnie niż <br>na przykład w kulturze francuskiej. W cytowanej