zwyczajnej' (chiń. pingchanxin; jap. byo joshin) tożsamej z 'oświeceniem'. <br>Rozważania na temat 'logiki paradoksu' w naukach mistrzów zen zacznę <br>od tych właśnie problemów, aby następnie dołączyć do argumentów Nishidy <br>własne wnioski wynikające z analizy polemik mistrzów zen na temat praktyki <br>religijnej. <br>&lt;tit&gt;2.1. 'LOGIKA PARADOKSU' W RELACJI 'JAŹNI <br>JEDNOSTKOWEJ' I 'JAŹNI OŚWIECONEJ'&lt;/&gt; <br>Pod wpływem Daisetsu Suzukiego Nishida uważał, że 'logikę paradoksu' <br>można znaleźć w religijnej tradycji Wschodu, a zwłaszcza w buddyzmie <br>Wielkiego Wozu, który często bywa mylnie interpretowany jako panteizm 5. <br>Uznał on, że odpowiednikiem logiki 'absolutnie sprzecznej samotożsamości' <br>jest 'logika jednoczesnej negacji i afirmacji' (chiń. jifei; jap. sokuhi) Sutr <br>Najwyższej