więc żonę i synów, o czym świadczą szczególnie ich symboliczne imiona, włączył do swej działalności prorockiej. Niewątpliwie był on Judejczykiem, gdyż rozłam spowodowany przez Jeroboama I (926-907 p.n.e.) po śmierci Salomona w 926 r. p.n.e. traktował jako największy błąd i nieszczęście Izraela. Uważał także, iż Jahwe przebywa na górze Syjon (Iz 1, 8; 6, 1; 8, 18). Liczne aluzje w mowach Izajasza do różnych miejsc w Jerozolimie wskazują, że prorok dobrze znał to miasto, i zdają się sugerować, że właśnie w nim rozwijał swą działalność. Przemawia za tym i to, że w wielu obrazach i metaforach