z delikwentem do kompanii.<br>Kapitan Sakowski miał w pułku sławę najostrzejszego wśród oficerów, brutala i gwałtownika. Kompania jego stała w miasteczku Gawarczewie. Szedł tam Kazimierz jak w paszczę wilka, przygotowany na najgorsze, jako że konwojujący go podoficer nie omieszkał po drodze wzmiankować o przykrych właściwościach charakteru i usposobienia pana kapitana.<br>Jakoż gdy zameldowali się w kancelarii dowódcy kompanii, ujrzał Kazimierz za stołem postać tak szczelnie spiętą w kapitański mundur, iż - zdawało się nic ludzkiego mieścić się w niej nie mogło; tudzież głowę potężną tej postaci, iście marsową, a tak srodze wyniesioną ponad wysoki brzeg amarantowego kołnierza, jak gdyby miała za chwilę