udział zasilania wewnętrznego w akumulacji ogólnej wahał się w granicach 28 - 52% (3,6 - 5,7 g/cm), natomiast lodu nałożonego w granicach 1,3 - 4,3% (0,2 - 0,6 g/cm). F.Müller (1962) określił akumulację w strefie lodu nałożonego jako 6% ogólnej objętości akumulacji netto lodowca White (Kanada) w sezonie 1960/1961. Na Lodowcu Hansa (Spitsbergen) zasilanie wewnętrzne w strefie perkolacji wynosi ok. 10 g/cm (ok. 15% akumulacji netto w tej strefie). Rola zasilania wewnętrznego rośnie tym bardziej, im bilans masy lodowca jest bardziej ujemny, gdyż większa część obszaru akumulacji znajduje się w strefie intensywnego topnienia (Trabant