przestrzenne miąższości i składu granulometrycznego tych osadów jest duże. Sprawia to, że problem poślizgu z udziałem deformacji osadów należy do bardzo skomplikowanych i jest przedmiotem bieżących studiów. Analizę ewolucji drenażu podlodowcowego uwzględnili wspomniani wcześniej autorzy. G.K.C. Clarke (1987c) prowadził badania właściwości reologicznych nieskonsolidowanych osadów spod lodowca Trapridge (Jukon, Kanada), budując na tej podstawie model ich zachowania w warunkach subglacjalnych. Zagadnieniami ślizgu i ścierania podłoża z twardej gliny morenowej zajął się G.deQ.Robin (1989). Stwierdzono nawet możliwość występowania ślizgu po podłożu w wyniku deformacji osadów w warunkach temperatur poniżej punktu topnienia (Shreve, 1984; Echelmeyer, Wang, 1987). Dalszych badań wymaga