geneza tego nurtu filozoficznego, przynosząca w efekcie odrodzenie wartości filozofii Kanta, miała źródło w proteście skierowanym zarówno przeciwko metafizyce Hegla, jak i materializmowi głoszonemu przez przyrodników w XIX wieku. "Krytyka czystego rozumu" dawała oparcie nowo rodzącym się koncepcjom filozofii końca XIX wieku. Potężne ruchy umysłu ludzkiego przekroczyły ścisłe granice, jakie Kant nakreślił spekulacji. Nigdy zresztą nie chodziło o odrodzenie filozofii Kanta w jej postaci historycznej - neokantyzm odwoływał się do autorytetu Kanta i podstaw jego systemu filozoficznego.<br>Teorie sprawiedliwości rozwiązywano więc nie tyle zgodnie z twierdzeniami Kanta na temat sprawiedliwości, co w duchu jego rozważań o poznaniu i krytycyzmie w stosunku do