Bolonii w 1871 r., a następnie w Sztokholmie w 1874 r., gdzie projekt znaków (w pierwszej wersji opracowany i zaproponowany przez Polaków), opracowany przez E. Chantre został przyjęty i rozesłany do rozpowszechnienia.<br> Możliwość opracowania mapy dla całego cesarstwa rosyjskiego rozpoznawana była na kolejnych kilku zjazdach archeologów rosyjskich: w Petersburgu (1870), Kijowie (1873), Moskwie (1890). Kilka gotowych map prezentowano na zjeździe w Wilnie w 1893 roku. Główny koordynator prac przygotowanych do sporządzenia map archeologicznych - Cesarskie Moskiewskie Towarzystwo Archeologiczne - działając zwykłą drogą służbową, rozesłano stosowną ankietę i instrukcję do wszystkich urzędów gubernialnych, do instytucji świeckich i duchownych różnych szczebli, do szkół i uczelni