nawet tych zamożnych, budowano nie z marmuru, ale ze zwykłych pni palmowych pokrytych białym tynkiem, dzięki czemu rzeczywiście miasto sprawiało wrażenie lśniącego w słońcu.<br>Kom el-Dikka to stanowisko wyjątkowe pod każdym względem, przede wszystkim dlatego, że jest to jedyny fragment starożytnego miasta dostępny dziś badaniom archeologicznym. Według przypuszczeń archeologów Kom el-Dikka znajdowało się w samym centrum Aleksandrii. Wszystkie etapy rozwoju miasta są uchwytne w warstwach strategicznych. Najlepiej zachowały się konstrukcje w najwyżej położonych warstwach, czyli późnorzymski zespół budynków użyteczności publicznej: termy, teatr, jadłodajnia, latryny itd. Dzięki badaniom Polaków wiadomo, że w połowie V wieku przebudowano teatr, który w chrześcijańskiej