jego papiery w sprawie wyjazdu do Genewy tak długo były w Instytucie przetrzymywane, że w końcu wyjazd się zdezaktualizował, a o nagrodzie laureat dowiedział się dopiero z Dziennika Telewizyjnego.<br> Rektor odpowiedział na odwołanie Makaruka, podtrzymując decyzję dyr. Kurana i nie podając żądnych wyjaśnień. Natomiast Brzozowski nigdy nie doczekał się odpowiedzi. Krążyły tymczasem w jego sprawie różne pisma między Instytutem a rektorem. W piśmie z kwietnia 1976 r. adresowanym do rektora, dyr. Kuran stwierdził, że aktywność dra Brzozowkiego i jego zespołu koncentrowała się głównie na uzyskiwaniu patentów, które pociągały za sobą duże wydatki, a nie przynosiły konkretnych efektów wdrożeniowych. Zwierzchnik Brzozowskiego uznał