związku Polski z Litwą. Wobec niechętnego stanowiska magnatów litewskich, którzy opuścili nawet sejm w Lublinie (1569), król odwołał się do sejmików Wielkiego Księstwa. Obietnice: równości praw obywatelskich, czynnego udziału we wspólnym sejmie oraz pomocy Polski w obronie wschodnich granic Litwy, zadowoliły szlachtę litewską i ruską.<br>Jednocześnie sejm lubelski wcielił do Królestwa Podlasie, Wołyń i Ukrainę (Bracławszczyznę i Kijowszczyznę), a związek "wolnych z wolnymi i równych z równymi" wychodził naprzeciw dążeniom ziemiaństwa i magnaterii ruskiej, których przedstawiciele chętnie zasiedliby w senacie i izbie poselskiej Rzeczypospolitej.<br><br>Pod naciskiem rycerstwa dostojnicy litewscy powrócili na sejm i ostatecznie osiągnięto porozumienie. "Już Królestwo Polskie i Wielkie