na wyspy. "Czyżbym się spóźnił?"- zastanawia się Max.<br>Pierre jeździ w pojedynkę, ale ciągle spotyka ludzi, tak jak Michela. Potem się z nimi rozstaje. "Nie czuję się samotny. Jeśli gdzieś mi się podoba, zostaję". Na przykład w jakimś małym miasteczku w Himalajach, do którego trafił przez przypadek. Siedział tam miesiąc. Max zazdrości mu tego, że nie miał nic do stracenia i odważył się wyjechać. Nie ma do czego wracać. Jest przymusowo wolny jak ptak. "Czy ja też mógłbym tu zostać? Matka na pewno wpadłaby w totalną paranoję".<br>Max wciąż jeszcze ma do czego wracać. Chce sprawdzić, jak będzie funkcjonować w stolicy