puszczy. - Trzynaście?<br>- Czternaście - poprawiłem go.<br>- Może byś się tak pomodlił? Co? Santana?<br>- Może. A może zaczekamy na tego piromana.<br>Llameth wywinął usta w charakterystycznym dla niego, szyderczo-okrutnym uśmiechu.<br>- Długo czekać nie będziemy.<br>Obserwowała nas jakiś czas, nim wyszła z cienia drzew. Przez ramię przewieszony miała łuk, niosła ustrzelonego zająca. Mrugnąłem: gracz.<br>Zająca rzuciła na ziemię przy ognisku. Łuk i kołczan zdjęła.<br>- A ciebie nie znam - rzekła, przypatrując mi się badawczo. Dziwna była ta zaciętość, z jaką ostentacyjnie ominęła wzrokiem Santanę, nawet ja ją zauważyłem; zerknąłem na niego szybko.<br>Czarny, odwracając się ku mroczniejącym falom przyleśnych pól, uśmiechnął się sarkastycznie.<br>- To