emerytury po mężu, powstańcu sześćdziesiątego trzeciego roku. Odwiedzała wtedy krewnych, znajomych i wracała z ciastkami od &lt;name type="person"&gt;Lourse'a&lt;/&gt; - "na piersiach", jak żartował tata. Babcia trzymała je rzeczywiście przed sobą, żeby się nie pogniotły.<br>Zimą pracy było mniej. Zjeżdżał wtedy z całym swoim wyposażeniem młody rymarz z ojcem i naprawiał całą uprząż. Na wiosnę wszystko musiało być sprawne.<br>Przy naprawie maszyn pracował kowal. Lubował się w wyszukanych figurach stylistycznych i słownictwie, które nie zawsze rozumiał. Wtedy rozmowa z ojcem wyglądała na przykład tak:<br>- Panie &lt;name type="person"&gt;Piegat&lt;/&gt;, co pan, do diabła, zrobił z tym kultywatorem?! - mówił poirytowany tata.<br>- O, panie dziedzicu, ja tego kultywatora nie konsumowałem