zazdrości, mimo że społeczeństwo trafnie ocenia je krytycznie. Ale wtedy, gdy o wartości człowieka decyduje funkcja, którą pełni w społeczeństwie, wytwarza się niezdrowa tendencja do tego, ażeby taką rolę pełnić samemu. Okazuje się bowiem, że ci "na świeczniku" nie są doskonalsi od przeciętnego obywatela i nie odznaczają się niczym szczególnym. O wiele zdrowsza atmosfera panuje w tych krajach, gdzie możliwość wejścia w skład elity politycznej wiąże się z wypracowaniem sobie jakichś szczególnych właściwości indywidualnych.<br>Żyjemy w czasach mediokracji, to znaczy dominacji warstw średnich, drapieżnych i bezwzględnych w swych dążeniach. Społeczeństwo kultywujące przeciętność i miraż dobrobytu staje się zatrważające. Ginie kultura duchowa spajająca