nie wie na pewno. Jeżeli będziesz mnie kochała, to będziemy je mieli. Jeżeli będziesz... - chciał powtórzyć, i nagle pożałował, że to mówi, gdyż uczuł, jak nieznacznie wzruszyła ramionami. &lt;page nr=136&gt;<br>- Bo w takim razie - rzekła idąc za tokiem swych myśli - to by znaczyło, że się nie jest już jak się należy człowiekiem...<br>- Och - odparł po chwili namysłu - przechodzi się gorsze rzeczy i jest się wciąż jeszcze człowiekiem.<br>- Jakie gorsze? - spytała.<br>Nie odpowiedział. Zmrok zapadał, leżeli jakby pomału zasypiając, gdy nagle pani Barbara powtórzyła z naleganiem: <br>- Jakie gorsze?<br>- Ty to wiesz, że ja tu pod Borkiem byłem ranny? zaczął Bogumił szeptem.<br>- Wiem. No i