czy pan wie, że jesteśmy obaj z Trefujem kochankami pańskiej żony.<br> LEON<br> pociąga nosem<br>To wspaniałe! Ach, jak mi dobrze! Teraz jestem w zupełnej zgodzie ze sobą.<br> MATKA<br> siadając; pociąga nosem<br>Wiesz, Leon, że ja zupełnie jestem przytomna i wszystko wydaje mi się takie konieczne i nieodwołalne - a nawet piękne. Och - coraz piękniej jest, coraz piękniej...<br> Zastyga w ekstazie<br> LUCYNA<br> wstaje<br>Dajcie i mnie. Mnie dziś spotkało wielkie rozczarowanie życiowe. Jestem złamana. Dotąd nie śmiałam nigdy zażyć.<br>&lt;page nr=222&gt;<br> DE POKORYA<br> dając jej kokainę<br>O, pani, za dwie minuty wszystko przejdzie. Nowy horyzont otworzy się przed panią. Pani Węgorzewska starsza jeszcze lepiej to