szaflarskiej.<br>Zwali go wszyscy "Organistą Groblickim", co wyrażało zarówno szacunek, jak i pewną bezpośredniość, która zawiązywała się przez niezapomniane wizyty pana Władysława w każdym domu, gdy roznosił opłatki. Lubił z ludźmi porozmawiać, nigdy się nie spieszył, a dla nas dzieci jego walizeczka z kolorowymi opłatkami była cudownym zwiastunem nadchodzących świąt.<br>Od zawsze zapamiętałem piękną muzykę organową i czysty śpiew pana Groblickiego podczas uroczystych sum w szaflarskim kościele. W jego graniu i śpiewie była moc i delikatność. Wtórował pulsowi ludzkich serc, a ich niewypowiedziane skargi i prośby unosił pod sklepienie świątyni razem z mgiełką kadzidlanego dymu. Był utalentowanym artystą i wielkim mistrzem organów