ścianie krużganku, wiodącego do haremowego ogrodu, zwraca uwagę słynna "Fontanna łez" (Gezjesz Czerme), dzieło Omera z 1762 roku. Wykonana z białego marmuru, składa się z dziewięciu konch, ułożonych jedna nad drugą w trzy kolumny, z których kapie woda. U góry widnieje kwiat, u dołu zbiorniczek na wodę w postaci ślimaka. Ornamentyka fontanny ma znaczenie religijno-symboliczne: kwiat oznacza twarz kobiety, koncha serce, a ślimak sumienie. Fontanna była ponoć początkowo zamontowana w grobowcu Marii Potockiej, ukochanej żony chana Gireja, uprowadzonej w jasyr w 1784 roku. Książę Potiomkin kazał ją wymontować i przenieść do pałacowych podziemi. Później wmontowano ją w ścianę krużganku, wiodącego