oraz budowaniem hipotez percepcyjnych. Kontrola informacji przez podmiot wiąże się z udziałem pamięci krótkotrwałej oraz wysiłkiem podmiotu. Cechuje je elastyczność oraz dostosowanie planu czynności do specyfiki sytuacji. Procesy te łączą się z określoną intencją podmiotu i są typowe dla zachowań celowych. Ich jakościowy charakter powoduje ograniczenia w ilości przetwarzanych informacji. Pełna kontrola wymaga silnej koncentracji uwagi. W miarę wzrastania dekoncentracji uwagi (np. w sytuacjach związanych z podzielnością uwagi) kontrola przetwarzania informacji staje się słabsza. Funkjonowanie podmiotu na poziomie procesów kontrolowanych związane jest z prawdopodobieństwem występowania zdarzeń - im większe jest prawdopodobieństwo wystąpienia danego bodźca, tym większe jest oczekiwanie jego wystąpienia przez podmiot