zapytać o ulubionego rozmówcę. <br>Miałam kilkunastu tych ulubionych. Może opowiem o Piotrze, a potem o Michale W. <br>Piotr był 37-letnim poetą, intelektualistą. Cierpiał na stwardnienie rozsiane, mówił jeszcze o guzie na mózgu. Dzwonił nie tylko do mnie. Nazywałyśmy go krótko "Wózek", od tego, że poruszał się na wózku inwalidzkim. Pociągała mnie jego duchowość. <br>Na samym początku znajomości różnie mu się przedstawiałam. Nie potrafił poznawać po głosie. Najpierw podawałam się za rzeźbiarkę, potem za kobietę biznesu - i wtedy nie chciał ze mną rozmawiać. Był humanistą, nie chciał mówić o pieniądzach ani o handlu. Pierwszy raz zadzwonił dlatego, że szukał kochanki. Dopiero