władz niemieckich, że studenci mogli kończyć studia do 1 maja 1940 r. Do Instytutu Puławskiego została włączona Biblioteka SGGW. Na szczęście sprawa Biblioteki SGGW znalazła się w ręku przydzielonego do Puław wiedeńczyka - profesora Frauendorfera, który orzekł, że do końca działań wojennych nie należy wprowadzać żadnych zmian - księgozbiór pozostał więc nierozparcelowany. Porzucając Warszawę Niemcy wywieźli część księgozbioru, ale udało się w 1945 r. większość restytuować. Do Biblioteki został włączony również piękny księgozbiór profesora Grabskiego, podarowany przez niego w swoim czasie Katedrze. Na czele tajnej SGGW stanął rektor Milkaszewski, a jego zastępca - profesor Michał Korczewski. Czynny udział profesora Ludkiewicza hamował pogarszający się stan