Będący religijnym aneksem<br>neoplatoników, kult Hermesa pojawia się mniej więcej równolegle z<br>chrześcijaństwem. I podobnie jak ono, przez cesarzy jest traktowane bez<br>entuzjazmu. Trudno mówić o wzajemnym prześciganiu się hermetyków i<br>chrześcijan w dążeniu do supremacji, skoro nie były to oficjalnie<br>uznawane doktryny. Można co najwyżej doszukiwać się wzajemnych wpływów.<br>Przesadny wydaje się pogląd o wielkiej popularności (religijnych) gmin<br>hermetyków w Egipcie, skupionych jakoby wokół nowego boga - Pymandra, a<br>których liczebność byłaby porównywalna z gminami chrześcijańskimi. Nie<br>ma potwierdzenia teza o prześciganiu się lub wrogości między<br>hermetykami a chrześcijanami.<br> Hermetyzm wcześnie i bez trudności zaadaptował symbole i nauki<br>chrześcijańskie, przyczyniając się