Damaszku Ben Hadad wtargnął do Izraela i stanął pod murami Samarii. Oblężenie było długotrwałe, toteż w stolicy srożył się taki głód, że matki zjadały własne dzieci. Na szczęście w obozie syryjskim rozniosła się plotka, że wojska hetyckie i egipskie idą oblężonym na odsiecz. Król Damaszku wycofał się w popłochu i Samaria niespodziewanie uniknęła straszliwej zagłady.<br>Po upływie pewnego czasu król Ben Hadad zachorował ciężko. Dowiedziawszy się, że do Damaszku zbliża się Elizeusz, posłał do niego swego dostojnika Hazaela z bogatymi darami i prosił go, by zechciał go leczyć.<br>Elizeusz wysłuchał Hazaela i rozpłakał się. Zapytany, dlaczego płacze, odpowiedział ze smutkiem:<br>- Ponieważ