czynny głównie w Rzymie. Sam pisze dla siebie i dla swojej trupy sztuki, sam komponuje do nich muzykę i sam je reżyseruje. Pokazane w Londynie "Metamorfozy wędrownego grajka" były jednym z 60 płodów jego wszechstronnej Muzy.<br>Nie mówiąc o innych, ten utwór nie pozostawia najmniejszej wątpliwości, że Peppino nie jest Szekspirem ani Molierem, ani Goldonim, którzy wszyscy, zwłaszcza dwaj ostatni, czerpali pełną ręką z włoskiej komedii ludowej. Jest twórcą teatru popularnego, jakby się dziś powiedziało, "masowego". Stanowi on zjawisko niezbyt wielkich wymiarów, ale na swój sposób wdzięczne.<br>Oczywiście przy prawie taśmowej produkcji sztuk i niewielkiej<br><br>&lt;page nr=59&gt; wrodzonej inwencji de Filippo operuje schematami