powodują zwiększoną akumulację w obniżeniach i za załamaniami spadku, co wyraźnie potwierdził P. Pettre i in. (1986 &#150; ryc. 4) na Wybrzeżu Adeli.<br> Rola wiatru w rozkładzie akumulacji śniegu w sprzyjających warunkach topograficznych może być znacznie większa. Przewiewanie śniegu w niektórych przypadkach decyduje o istnieniu lodowców. Najlepszym przykładem jest północny Ural. W głębokich cyrkach, pozostałych po zlodowaceniu w plejstocenie, rozwinęły się lodowce współczesne. Leżą one aż 800 - 1200 m poniżej średniej klimatycznej granicy śniegu. Źródłem opadów są masy powietrza znad Atlantyku. W strefie grzbietów na zachód od głównego działu wodnego roczna suma opadów jest rzędu 1200 - 1500 mm. W części osiowej