oddzielała od cienkiej jak struna łodyżki wisiorki bure, w kształcie malutkich serc.<br>- A dlaczego Polkowi nie daliście awansu? - spytała naraz cicho.<br>- Dostał Krzyż, to mało? - rzekł Łapa.<br>- Co się tak o niego martwisz? - wtrącił Kaziuk.<br>Umilkła. Wszyscy też się nie kwapili do rozmów. Słuchali lekkiego wiatru, który biegał pod lasem. W dole nad łąkami krążył jastrząb.<br>- Szkoda naszego wojska - westchnął Kajaki.<br>- Co, może całe życie mam się z wami bawić? Może jeszcze obrazicie się na mnie?<br>- Nie, Łapa, nikt nie ma żalu do ciebie - rzekł śpiesznie Kaziuk. - Ale... ale...<br>- Co ale?<br>- Nic, tak jakoś.<br>- To ty będziesz teraz u Kękusia służył? - spytał