Problem skomplikuje się jeszcze bardziej, gdy ewentualne alternatywne obchody zorganizują bohaterowie Sierpnia odrzucający Wałęsę i dzisiejszą Solidarność. W ich krytyce III RP odnajduję wiele argumentów, które sam podnoszę w tekstach. Przygnębia mnie tylko zajadły ton owej gorzkiej refleksji nad tym, co się stało po 1989 roku. Łatwość, z jaką Anna Walentynowicz i Andrzej Gwiazda przekreślają prawo obecnego NSZZ Solidarność do dziedzictwa Sierpnia. W takich momentach mam ochotę wdawać się w polemiki. Nie chcę po raz kolejny słuchać litanii o tym, jak wszyscy zawiedli, a związek stał się własną karykaturą. <br>Jednak w ich ostrych sądach nie ma wykalkulowanej gry ani pozy służącej