słuchała tej tyrady z wypiekami na twarzy. Pierś jej unosiła się, poruszana przyśpieszonym oddechem. Gdy Gordon skończył, dziewczyna zerwała się od stołu i zaczęła wyrzucać z siebie bezładne słowa:<br>- Tak, tak! Tylko ty! W twoim rachunku ja się nie liczę! Nic nie widzisz! Jesteś ślepy! Dobrze, powiem ci całą prawdę. Wstydzę się tego, ale ci powiem. I niech się potem dzieje, co chce. Nie myślę o żadnych rodzicach. Dla mnie to obcy ludzie. Nie mam z nimi nic wspólnego, nie istnieją dla mnie. Obchodzisz mnie tylko ty. Kocham cię, rozumiesz? Ale nie jak ojca. Kocham cię jak mężczyznę. I nikogo innego prócz