najpierw strzelał do lisa bardziej oddalonego (spieszył się, bo ten dobiegał już do lasu), potem zaś do bliższego. W podnieceniu źle ocenił odległość - strzelał na 90 i 70 metrów. Gdyby zaczekał, ten drugi przybiegłby mu pod ambonę.<br> Wieczorem w podobny sposób ja pudłuję, a w zasadzie niepotrzebnie strzelam do lisa. Z powodu zapadających ciemności i łudzącej bieli śniegu grzeję do niego najpierw na 75, potem na 80 kroków. Moje zdziwienie, że lis nie leży mija wraz z odmierzaniem odległości. Jedyne z czego mogę być zadowolony to widoczny na śniegu ślad wiązki śrucin. Skupienie niezłe jak na tę odległość. Nadlufka Merkla jest doskonała