LECZ TAMTEN PEŁEN BLASKU POD CIEMNOŚCIAMI POWIEK MILCZAŁ.<br>- ŻEGNASZ MNIE CZY WYPĘDZASZ? - SPYTAŁ NA GŁOS ADAM.<br>I MÓWIŁ DALEJ: WTEDY, GDY BYŁ GŁÓD, I CHAWA ZAPROWADZIŁA MNIE NOCĄ DO DRZEWA OBFITUJĄCEGO W PIĘKNE OWOCE, WIEM, ŻE POWINIENEM BYŁ CIEB IE ZAWOŁAĆ I Z TOBĄ, UMIŁOWANYM, I Z INNYMI PODZIELIĆ SIĘ ZDOBYCZĄ, A ŻE TEGO NIE UCZYNIŁEM, WYBACZ MI, JAK JA TOBIE WYBACZYŁEM, IŻ W GNIEWIE OBALIŁEŚ MNIE NA ZIEMIĘ.<br>A GDY TAMTEN WCIĄŻ MILCZAŁ I TYLKO JEGO JASNA TWARZ STAŁA SIĘ NAGLE GROŹNA, ZAŚ MIECZ W DŁONI BŁYSNĄŁ, NIE WYPĘDZAJ MNIE - BŁAGALNIE SZEPNĄŁ ADAM I JAKBY SIĘ BRONIŁ PRZED GWAŁTOWNYM CIOSEM