wejście z drugiej strony, ale przychodzili do naszej kaplicy. Siostra Alma powiedziała kiedyś do mojej mamy, ach, Halusia jest taka mądra, jak tylko widzi Niemca, to zaraz ucieka.<br><br>Nosiłyśmy wodę ze studni i obierałyśmy kartofle - po dwa wiadra wody i czterdzieści kartofli dziennie. Latem zbierałyśmy w lesie grzyby, poziomki, łochynie. Zakonnice przyrządzały nam z tego smaczne potrawy. Modliłyśmy się rano, wieczorem, przed jedzeniem i po jedzeniu. Spowiadałyśmy się co tydzień, a przez jeden dzień w miesiącu nie mówiłyśmy do nikogo, najwyżej do krzyża na ścianie. Modliłam się bardzo szczerze. Od tych słów, których często nie rozumiałam, zależało moje życie nie tylko