Pytali, czy nie wiem, skąd się wziął.<br>- I co powiedziałaś? - Oboje mówili szeptem, co doskonale kryło emocje.<br>- Prawdę. - Odczekała chwilę, już z otwartymi oczyma. - Że nie wiem. A czego się spodziewałeś?<br>Ostrożnie położył się na wznak. Schowane pod kocem ręce skrzyżował na piersi, ograniczając do minimum zajmowaną przez siebie przestrzeń. Żarówka zalewała mu twarz drażniącym światłem, no i nie widział Izy.<br>- Że powiesz prawdę. Chyba - dodał po namyśle. - Sam nie wiem. Nie znamy się. Wiem o tobie tyle, że masz fajny, śląski akcent i umiesz się modlić, klęcząc przed bombą. Nie mam pojęcia, jakie są tego typu dziewczyny. Pewnie poważne, zasadnicze