własnej biografii, odwołanie się do osobistego przeżycia historii podzieliło natychmiast "wiejących w przeszłość" prozaików na dwie grupy: na urodzonych przed II wojną światową (m.in. Tadeusz Konwicki, Andrzej Szczypiorski, Hanna Krall, Jarosław Marek Rymkiewicz) i urodzonych po jej zakończeniu, lub pod koniec (m.in. Maria Nurowska, Dorota Terakowska, Iwona Smolka, Zyta Oryszyn, Stanisław Bieniasz). Okazało się, że ci, którym śni się, albo może śnić, koszmar wojenny dysponują jednak całkiem inną wizją historii od tych, którzy takich snów mieć nie mogą, których obycie historyczne obejmuje tylko daty przełomowych wydarzeń okresu powojennego i to poznanych raczej z pewnej odległości.<br> I jest to chyba