oksydacyjny w komórkach (TNF, interleukina 1, estry forbolu). Również niskie stężenia H2O2 aktywują czynnik B, wydaje się więc, że czynnik ten jest czynnikiem transkrypcji reagującym na stres oksydacyjny. Aktywacji NFB przeciwdziała wiele antyoksydantów (głównie związków tiolowych i chelatorów metali). Coraz bardziej powszechny jest obecnie pogląd, że wspólnym pośrednikiem działania czynników aktywujących czynnik B jest stres oksydacyjny.<br>Czynnik B jest białkiem złożonym z trzech podjednostek. Dwie z nich oznaczane są jako p50 i p65, trzecia jako IB. Podjednostka IB jest podjednostką inhibitorową. W nie pobudzonych komórkach czynnik B znajduje się w cytoplazmie. Pod działaniem stresu oksydacyjnego podjednostka inhibitorowa oddysocjowuje, a dimer podjednostek