ko1ory.<br> Dość szykowne.<br> Wiem, że dobrze słyszał każde słowo, które przed chwilą padło i<br>dlatego wolał unikać mojego spojrzenia.<br> - C'est vrai? Jestże tak w rzeczy samej?...<br> Mówże pan wreszcie!<br> No? - i zacisnąłem palce na jego ramieniu.<br> Spojrzał na mnie jakby nieco zdziwiony i urażony moją<br>natarczywością.<br> - Nie wiem...<br> Czy tak akurat jest?<br> Nie wiem...<br> Diabli wiedzą!...<br> Kto to powiedział?<br> Milczałem chwilę chcąc zadać mu królewski sztych, nie do<br>odparowania.<br> - Markiz de Sade.<br> - On? - zdziwił się nieudolnie, lecz natychmiast pokazał, że<br>potrafi być mistrzem w fechtunku: - Tak to pasuje do niego!...<br> Ech, ci Francuzi...<br> - Ma pan coś przeciwko Francuzom?! - spytałem szczerze ubawiony