na rok przed emeryturą, byleby człowiek znał się na rzeczy. W mojej firmie funkcjonował zespół złożony z przedstawicieli trzech pokoleń. Ja byłem średniakiem, a obowiązki szefa pełnił facet, który według polskiego obyczaju powinien już tylko rzeźbić świątki w drzewie. Początkowo byłem nawet skłonny twierdzić, że jest to wyraz szwedzkiego zacofania, ale kiedy porównywałem kondycję obydwu gospodarek, szwedzkiej i polskiej, nabierałem nieco innych, niepopularnych u nas przekonań.<br>Trzymam w ręku największą gazetę południowej Szwecji, "Soendagen", informującą o wolnych miejscach pracy. Na osiemnastu szerokich płachtach tejże gazety nie ma ani jednego anonsu, w którym pracodawca wymieniałby wiek potencjalnych chętnych. Są natomiast inne, wręcz egzotyczne