szlachtę i lud w naszych okolicach.<br> Moje studiowanie prawa zamiast humanistyki było nierozsądne. Natomiast prawo doskonale zgadzało się z Wacą i jego pokrojem umysłu. Znajdował przyjemność w logice wywodu i w formułach prawa rzymskiego, których uczyliśmy się na pamięć. Wkrótce straciłem go z oczu, ale sądzę, że po dyplomie robił aplikanturę, choć raczej nie adwokacką. W 1939 roku mógł już być zastępcą prokuratora albo sędzią, czyli idealnym kandydatem do wywózki. Z Wileńszczyzny ludzi wywożono głównie do kompleksu gułagów Workuty. Tyle wiem, że został wywieziony i umarł w obozie, pewnie tam. <br><br>&lt;tit&gt;Brzozowski, Stanisław.&lt;/&gt; Nikt nie chce wierzyć, kiedy mówię, że swój fanatyczny