w której zobowiązał się do respektowania prawa rady do wpływu na sprawy państwowe. Jego alter ego stał się nowo mianowany kanclerz, arystokrata Axel Oxenstierna, który szybko wyeliminował wpływy ludzi mających pilnować go w jego własnym urzędzie. Ugoda z1611 r. nie była jednak jednostronną kapitulacją. Król wprawdzie podzielił się władzą z arystokracją, ale zachowawszy część ekipy ojca na kluczowych stanowiskach, potrafił panować nad sytuacją stosując zasadę "dziel i rządź".<br>Obie strony - król i arystokracja - były zgodne, że reforma wojska i przebudowa administracji są absolutnymi priorytetami. Proces reformy administracji zaczął się w 1614 r. Sąd apelacyjny (Svea Hovrätt) był pierwszym urzędem centralnym o