śmierć przedstawia Mu się raz jako czynnik tworzący Jego wewnętrzną rzeczywistość, raz On jest tym, kto opanował jej rzeczywistość.<br>Także w przypadku tej śmierci i tego przeżywania śmierci natrafiamy na wprowadzone wyżej rozróżnienie sensu i znaczenia śmierci. Śmierć w aspekcie jej sensu przedstawia Mu się jako rzeczywistość zadana. Ale w aspekcie jej znaczenia, tam gdzie do głosu dochodzi indywidualne i najbardziej własne odczuwanie śmierci, ma On świadomość, że wszystko, co w śmierci naprawdę twórcze, znalazło się w niej dzięki Niemu. W sferze znaczenia dochodzi również do głosu moment ściśle społeczny Jego śmierci. Znaczenie społeczne ma Jego śmierć nie dlatego, że jest