szef duchów nie zapomniał jego imienia. Odrzekł więc z humorem:<br> -Ja tutaj w celach handlowo -transportowych. Jeżeli szanowny pan asystent ma jakiś bagaż, to chętnie dostarczę go pod wskazany adres. Taksa dostępna nawet dla najnędzniejszych turystów.<br>Ubawiony Antoniusz poklepał go przyjacielsko po ramieniu.<br> - Ty zawsze masz humor.<br> - Co robić, panie asystencie, my przecież z Warszawy. Antoniusz przyjrzał mu się baczniej, jakby chciał powziąć ważną decyzję. Potem skinął porozumiewawczo głową.<br> - Słuchaj, mam do ciebie ważną sprawę - odciągnął go na bok. Gdy znaleźli się na osobności, zniżył głos i powtórzył: - To bardzo ważna sprawa. Czy mógłbyś mi pomóc?<br> - Z przyjemnością, panie asystencie. Dla