kamiennej świątyni, z której ostała się brama i schody, reszta budynków wzniesiona była bowiem z podatnych na erozję cegieł suszonych na słońcu. Wszędzie pełno było glinianych skorup; Alicja wzięła kilka ma pamiątkę, po czym wrócili do samochodu i ruszyli w dalszą drogę.<br>Za ruinami Mahmud skręcił w lewo. Odtąd szosa biegła między zielonymi polami, na których kobiety zbierały bawełnę lub zrywały z barwnych krzaków pąki służące do wyrobu perfum. W przydrożnych kanałach wylegiwały się gamusy, po szyję zanurzone w mętnej od mułu wodzie, gdzieniegdzie pasły się kozy oraz stada owiec o nieprawdopodobnie grubych ogonach. Czarny opel raz po raz wyprzedzał osły