się stał - światem... I czas płynął po niebie.<br><br>I chwyciłaś źdźbło czasu, by potrzymać je - w dłoni,<br>A on - patrzał i patrzał... I miał - ciernie na skroni.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;BAŁWAN ZE ŚNIEGU&lt;/&gt;<br><br>Tam - u samego lasów brzegu,<br>Gdzie kruk - jedyny pustki widz,<br>Ktoś go ulepił z tego śniegu,<br>Co mu na imię: biel i nic...<br><br>Na głowę śmieszną wdział czapulę,<br>A w bok żebraczy wraził kij -<br>I w oczy spojrzał mu nieczule<br>I rzekł na drwiny: "Chcesz - to żyj!''<br><br>I żył niezgrabny, byle jaki,<br>A gdym doń przyszedł śladem trwóg -<br>Już weń wierzyły wszystkie ptaki,<br>Więc zrozumiałem, że to - bóg...<br><br>Czarował drzewa ócz