który posłużył wam za schronienie<br>przed burzą piaskową - potwierdził Smuga.<br> - Wszystko dobre, co się dobrze kończy - rezonował bosman. - Pognajmy<br>szkapy, wkrótce będzie wieczór.<br> Po zapadnięciu zmierzchu wierzchowce zwolniły tempo biegu. Szły teraz<br>stępa. Tomek kołysząc się w siodle był coraz bardziej senny. Zaczął<br>pochylać się w kierunku szyi konia, jakby bił pokłony przed wschodzącym<br>księżycem.<br> Do obozu dotarli późną nocą. Tomek, pokrzepiony drzemką w czasie<br>jazdy na koniu, postanowił nie kłaść się spać przed powrotem ojca. Nie<br>musiał długo czekać. W niecałą godzinę później wrócił do obozu<br>Wilmowski wraz z Bentleyem. Wilmowski cieszył się szczęśliwym<br>zakończeniem niebezpiecznej przygody syna. Wszyscy zasiedli wokół