obecnie dzieje.<br>W roku 1995 od ówczesnych włodarzy Jarocina otrzymałem propozycję przedstawienia nowej wizji festiwalu. Moja koncepcja została jednak zarchiwizowana. Przez te kilka lat nie straciła na aktualności. Gdyby tylko obecni członkowie Zarządu Miasta Jarocina zajrzeli do archiwum i zapoznali się z tamtą moją wizją, można byłoby uniknąć takiego ogólnopolskiego blamażu jak w tym roku.<br>Powiem nieskromnie: mam wszelkie prawa i cechy psychofizyczne, aby udanie reaktywować ten festiwal. Ot co.<br>&lt;au&gt;Krzysztof Wodniczak&lt;/&gt;, Poznań&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1 type="letter" sex="f"&gt;&lt;tit1&gt;Rezygnuję z Jarocina&lt;/&gt;<br>Właśnie przeczytałam artykuł "&lt;name type="tit"&gt;Epitafium dla polskiego rocka&lt;/&gt;" ("P" 2929). Choć mam tylko 17 lat, denerwują mnie te wszystkie wypowiedzi. Nie chodzi mi o Jarocin, tylko