poczęstować rosołem. Widzi pan, mój Myrmidon to jest kreatura bardzo<br>powolna, głęboko myśląca i dlatego może wrócić z helikonem za pięć<br>minut albo jutro; kto go tam wie, dlaczego taki niemrawy? Ja bym panu<br>sam trąbkę przyniósł, ale (tu tłumi głos pan Różdżka: w składzie robi<br>się jeszcze ciszej; tylko brzękną czasami struny wiolonczel) ja się tam<br>boję wejść.<br> - Gdzie "tam"? - zaśpiewał Porfirion Osiełek.<br> - A tam. - I Różdżka przerażonym palcem wskazał na drzwi wpółotwarte.<br> - Śmiszny jest pan człowiek i neurastenik w dodatku - dźwięknął<br>Osiełek.<br> Teraz drzwi uchyliły się tak cicho, jakby je kot odemknął, i Myrmidon<br>przyniósł w zębach helikon nr