to Opatrzność.<br>Honorata była wielką, niezwykłą indywidualnością. To ona stworzyła mnie jako osobę, człowieka, a może nawet jako aktorkę. Dzieliła ze mną życie na pewno pełniej niż mąż. Kochała moje dziecko i mnie ogromną, wierną miłością.<br>Stworzyłam więc dom, byłam w ciąży, urodziłam dziecko. Siedziałam z Marysią na kolanach w bujanym fotelu i czekałam, kiedy Andrzej wróci z wieczornego spektaklu. Zupełnie zapomniałam, że ja też miałam zostać aktorką. Mój mąż aktorki we mnie nie widział, a więc i ja nie widziałam jej w sobie. Uważałam, że to już wszystko: mąż, dziecko, dom (mieliśmy teraz własne mieszkanie na Stegnach). Dalej pójść nie