we wspólnocie bez przerwy pytają, co czytać. Dziś nie jest problem, jak chcą tradycjonaliści, książek zakazanych, ale książek nakazanych. Przecież całej kultury nie zabronimy. Poza tym dzisiaj ginie książka jako forma przekazu, bo ona zakłada pewną kulturę. Dzisiaj trzeba nie pisać książki, ale wychowywać uczniów. A uczniów kształtuje się przez bycie z nimi, mówienie, słuchanie, dyskusję. Tak się buduje relacja mistrz - uczeń. Dopiero potem można pisać, ale nie dla abstrakcyjnego czytelnika, ale właśnie dla nich. Zamierzam wkrótce napisać książkę dla swoich wspólnot. To jest rodzaj pasterzowania. Tak powstają np. książki brata Ephraima ze Wspólnoty Błogosławieństw. Żeby mieć czytelników, trzeba więc ich